ლეგენდის თანახმად ამ ადგილას დედას შვილი დაკარგვია (სავარაუდოდ ზღვაში დამხრჩვალი) და სასოწარკვეთილი მოთქვამდა. როცა ვერაფერი იღონა, თვითონაც შავ ზღვაში თავი დაიხრჩო. შემდეგში, როცა ზღვაზე ქარიშხალი ამოვარდებოდა და ბობოქარი ტალღების ხმაურში სტვენას იწყებდა, ხალხი იტყოდა, "ანა რკიანს"-ო (მეგრ. ანა კივისო). ამიტომ ამ ლეგენდით ამ ადგილას „გადანაკივლები", მეგრულად „ალნარკია" ეწოდა, დღეს კი - „ანაკლია".
